کارگروه محیط زیست حزب اراده ملت ایران
بیانیه اعتراضی در واکنش به تصمیم جناب آقای دکتر پزشکیان برای ترک تهران
بیانیه اعتراضی در واکنش به تصمیم جناب آقای دکتر پزشکیان برای ترک تهران
جناب آقای دکتر پزشکیان،
قرار است تهران را به قصد کدام نقطه از این سرزمین ترک کنید؟
کنار زایندهرود خشکی که سالهاست جز خاطرهای از آب باقی نمانده؟
یا دشت حاصلخیز ارومیه که روزگاری از برکت دریاچهاش میبالید و امروز از تشنگی میسوزد؟
شاید کنار تالاب انزلی که روز به روز در آغوش آلودگی و رسوبات فرو میرود؟
یا جلگه خوزستان که ریههایش پر از گرد و خاک است و آب شیرینش به آرزو بدل شده؟
و یا گیلان و مازندران که اگرچه هنوز سبزند، اما هر برگشان زخمی از بیدرایتی و تجاوز به بافت طبیعیشان دارد؟
خراسان، اردبیل، فارس، سیستان... هیچیک از این خاکها بیزخم نیستند. تمام جایجای ایران، پیکریست رنجور و زخمی از نبود مدیریت پایدار و ناپیوستگی تصمیمگیریها در زمینه منابع آبی و محیط زیستی
کشور امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند مدیریت آبی هوشمند و ملی است، نه تصمیمات نمادین یا جابجاییهای جغرافیایی.
ایران به ثبات مدیریتی، برنامهریزی علمی، و باور به توسعه پایدار نیاز دارد.
در طول نیم قرن گذشته، ذخایر آبی کشور نابود شده و بازسازی آن نه با وعده و شعار، بلکه تنها با تدبیر، همکاری ملی و شفافیت امکانپذیر است.
از شما انتظار میرود به جای ترک تهران، در تهران بمانید و برای احیای ایران تلاش کنید.
آب، خاک و محیط زیست ما نیاز به حضور مدیرانی دارد که بمانند، پاسخگو باشند، و به جای مهاجرت از شهر به شهر، برای شفای زخمهای این سرزمین کاری کنند.
سلامتی محیط زیست ایران و آینده مردم، در گرو احیای منابع آبی و رونق اقتصادی پایدار است.
ایران، خانه ماست؛ زخمی است، اما هنوز زنده — و سزاوار درمان، نه ترک.
کارگروه محیط زیست حزب اراده ملت ایران